Η αισθητηριακή επεξεργασία στα παιδιά είναι σημαντική για την καθημερινότητα τους, την εκπαίδευση, την κοινωνική αλληλεπίδραση και την ανάπτυξη τους. Τα παιδιά χρησιμοποιούν τις αισθήσεις τους για να εξερευνήσουν τον κόσμο γύρω τους, να αντιδράσουν στα ερεθίσματα, να αναπτύξουν δεξιότητες και να επικοινωνήσουν με το περιβάλλον τους.

Ορισμένα παιδιά μπορεί να αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην αισθητηριακή επεξεργασία, γνωστές ως αισθητηριακές διαταραχές. Αυτό σημαίνει ότι το νευρικό σύστημά τους μπορεί να μην λειτουργεί ομαλά και να αντιδρά με υπερβολικό τρόπο ή να είναι αδύναμο σε αισθητηριακά ερεθίσματα.

Ο αισθητηριακός τομέας εκτός από τα πέντε αισθητηριακά συστήματα περιλαμβάνει και αλλά δύο εξίσου σημαντικά όπως:

• το αιθουσαίο σύστημα (επεξεργάζεται πληροφορίες σχετικά με τη κίνηση, τη βαρύτητα, την ισορροπία, την αντίληψη του σώματος στο χώρο, τον αμφίπλευρο συντονισμό, τον μυϊκό τόνο, το επίπεδο διέγερσης)
• το ιδιοδεκτικό σύστημα (αφορά ερεθίσματα που προέρχονται από μύες και αρθρώσεις, δίνει πληροφορίες σχετικά με τη κίνηση και τη θέση των μελών του σώματος στο χώρο, κινητικός προγραμματισμός μυϊκή δύναμη)
• απτικό σύστημα (λαμβάνει και επεξεργάζεται πληροφορίες σχετικά με την αφή – άγγιγμα)
• ακουστικό σύστημα (λαμβάνει και επεξεργάζεται τα ακουστικά ερεθίσματα)
• οπτικό σύστημα (λαμβάνει και επεξεργάζεται τα οπτικά ερεθίσματα)
• οσφρητικό σύστημα (λαμβάνει και επεξεργάζεται τις οσμές)
• γευστικό σύστημα (λαμβάνει και επεξεργάζεται τα γευστικά ερεθίσματα)
  

Οι αισθητηριακές δυσκολίες μπορούν να επηρεάσουν την καθημερινή ζωή των παιδιών και να προκαλέσουν προβλήματα στην επίτευξη των καθημερινών δραστηριοτήτων, την κοινωνική αλληλεπίδραση και την αναγνώριση των περιβαλλοντικών ερεθισμάτων. Τα παιδιά με αισθητηριακές δυσκολίες μπορούν να ωφεληθούν από ειδικές θεραπείες και παρεμβάσεις που στοχεύουν στην αντιμετώπιση και τη βελτίωση της αισθητηριακής επεξεργασίας.

Οι αισθητηριακές δυσκολίες μπορούν να εκδηλωθούν με διάφορους τρόπους:

• Υπερευαισθησία: Τα παιδιά μπορεί να αντιδρούν με υπερβολική ανησυχία, θυμό ή άγχος σε αισθητηριακά ερεθίσματα όπως έντονος ήχος, έντονο φως ή επαφή.
• Υποευαισθησία: Τα παιδιά μπορεί να έχουν μειωμένη αντίδραση σε αισθητηριακά ερεθίσματα, με αποτέλεσμα να αναζητούν τα έντονα ερεθίσματα.
• Δυσκολία στον συντονισμό και την επεξεργασία των αισθήσεων: Τα παιδιά μπορεί να έχουν δυσκολία στον συντονισμό και την οργάνωση των αισθήσεων τους, καθιστώντας δύσκολη την επεξεργασία πολλαπλών ερεθισμάτων ταυτόχρονα.
• Δυσκολίες στην αντίληψη του χώρου: Ορισμένα παιδιά μπορεί να αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην αντίληψη και τον προσανατολισμό στον χώρο, όπως να έχουν προβλήματα με την ισορροπία, την αντίληψη της απόστασης ή την προσαρμογή σε νέες συνθήκες του περιβάλλοντος.